پر پرواز ....

نماز رشد دهنده، یعنی نمازی که کارخانه آدم سازی است. شاید آیه (أقم الصلاه إن الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر) اشاره به همین نماز باشد.

چون فضای نماز فضای تربیتی است. مانند دریا که حیوانات درون آن بدون معلم و مربی همه شنا بلدند. اگر انسان واقعا اهل نماز شد، خود به خود همه ی عیب ها و همه نواقصش برطرف می شود.

آری:

کسی که هر روز به خانه خدا(قبله) ایستاد، رو به خانه دیگری نمی ایستد؛

کسی که ده ها بار آهسته و بلند،« الله اکبر» می گوید، هیچ قدرتی نزد او جلوه ندارد؛

کسی که می گوید« به نام خدا»، حاضر نیست کارش را با نام غیر خدا شروع کند؛

کسی که می گوید«فقط بندگی خدا» (ایاک نعبد)، حاضر نیست بنده دیگران شود؛

کسی که اهل نماز است، باید زمین، زمان، فضا، لباس، مرکب، مسکن، آب و خاک او صد در صد حلال باشد؛

کسی که اهل نماز است، باید برای قبولی نمازش هم از غذای حرام دوری کند و هم زکات مالش را بپردازد و از آزار همسر و فرزند و دیگران نیز دوری کند؛

کسی که اهل نماز است، برای پاداش بیشتر و درک کمالات نماز، حتما از عطر و مسواک و شانه، از مسجد و جماعت بهره می گیرد؛

کسی که اهل نماز است، برای شناخت وقت ظهر، نگاهی به خورشید و آسمان دارد. او برای شناخت قبله، نگاهی به ستارگان، و برای وضو وغسل نگاهی به آب، و برای سجده و تیمم نگاهی به خاک و برای سجده ی بهتر، از تربت امام حسین(علیه السلام)و خاک کربلا استفاده می کند، تا در کنار سجده در مقابل خدا، امامت، عصمت، شهادت و الگو اصیلی مثل امام حسین(علیه السلام)را نیز فراموش نکند.

به راستی در نماز مهندسی عجیبی شده است:

 از مسح سر و پا می فهمیم که باید سر تا پا، «نمازی» شویم؛

از آدم تا خاتم، همه ی پیامبران(علیهم السلام)، منادی نماز بودند؛

توجه به این نکات، از انسان رها، یک انسان مخلص، متعهد، کامل و استاندارد می سازد و این نماز، نماز رشد است و معنای آیه شریفه که نماز انسان را از گناه، فحشا و منکر باز می دارد نیز همین است.

از خداوند متعال توفیق درک واقعی نماز را درخواست کنیم ….